De spoorwegen (3)

Bij deze weer een aantal "fragmenten van artikelen" die over de Spoorwegen gaan.

Vakbondsrechten
Schrijnend: de CAO van 70 schoonmakers die de Limburgse treinen schoonhouden, worden niet volgens de ‘CAO Schoonmaak’ beloond. Ook zijn ze niet op de hoogte van de veiligheidsregels.
Het schoonmaakbedrijf CSU (dat voor NS-dochter ‘NedTrain’ de treinen schoonmaakt), werkt met Polaris: een Duitse "onderaannemer". Dit bedrijf neemt het niet erg nauw met de Nederlandse regelgeving.
"Het gaat om Duitse mannen van Turkse komaf, die in dienst zijn van Polaris. Wij vinden het broodroof van Nederlandse werknemers én uitbuiting van buitenlanders", zegt Ron Meyer, bestuurder van FNV Bondgenoten".

Mijn persoonlijke mening: hij heeft groot gelijk. Het is mij op dit moment nog niet duidelijk of er ondertussen verandering in deze situatie is gekomen.


Het spoorwegnet is net een museum
"Ik kom regelmatig met mijn vader op het rangeerterrein in Aken om treinen te kijken", vertelt Pieter Giesbertz, student moleculaire levenswetenschappen. Giesbertz, zijn vader én zijn opa, zijn alledrie helemaal weg van treinen. Zowel van modeltreinen als van echte treinen. Van kinds af aan nam zijn vader hem al mee naar allerlei stations. Geen enkele vakantie ging voorbij zonder een trein te fotograferen: van Polen tot Slovenië van Italië tot Frankrijk. "Ik heb er duizenden gezien, nog niet genoeg in ieder geval". Lachend: "Ik kan het moeilijk uitleggen aan andere mensen. Die snappen vaak niet waarom wij dit doen, maar het is ontspannend. Het leuke aan treinen kijken (sommigen zeggen ook trainspotting), is dat je het spoorwegnet kunt zien als museum, maar in dit museum is het steeds een verrassing waar de schilderijen –de treinen- hangen".
De techniek speelt ook een rol. "Je ziet dat de locomotief kracht uitstraalt. En als je je er meer in verdiept, zie je verschillen: is het een diesel of een elektrische? Nederland heeft maar weinig weinig verschillende locomotieven, omdat het hier overal vlak is. Bovendien zijn hier de meeste treinen geel. Duitsland heeft meerdere kleuren en omdat er meer gebergte is, heb je ook meerdere types. Sinds de val van de muur zie je treinen uit het voormalige Oost-Duitsland rondrijden".
Zoals vogelaars elkaar waarschuwen als ze een zeldzaam exemplaar zien vliegen, zo tippen trainspotters -er zijn diverse forums op internet- elkaar ook. "Soms reis ik de hele dag met de trein om er eentje op de foto te zetten. Je belandt op de gekste plaatsen, maar vaak kom ik niet verder dan het station. Als je langs het spoor staat te kijken, heb je grote kans dat je andere liefhebbers tegenkomt. Je ziet mensen uit alle lagen van de bevolking. In Nederland mag je trouwens niet overal staan kijken. Sommige terreinen zijn verboden. In België en Duitsland zijn ze minder streng. In Aken wordt je niet weggejaagd. We proberen één keer per week een uurtje te gaan; het is een belangrijk knooppunt voor transport. Je ziet altijd weer iets nieuws.

Uit: "Observant" (weekblad van Universiteit Maastricht), 8-11-2007


Tenslotte nog een vijftal spoorweg-gedichten:

Achterlangs
De meeste treinen rijden achterlangs het leven
Ik zie een schuurtje met een fiets ertegenaan
Een kleine jongen is nog op, hij mag nog even
Je ziet een keukendeur een eindje openstaan
Als je maar niet door deze trein wordt voortgedreven
Zou je daar zonder meer naar binnen kunnen gaan
Zodra de schemer was gedaald
Was je niet langer meer verdwaald
En je ontmoette daar niet eens verbaasde blikken.
Je zou toch komen? Iedereen had het vermoed
Ze zouden even haast onmerkbaar naar je knikken
Want wie verwacht is, wordt maar nauwelijks begroet
Je zou je zomaar aan hun tafel kunnen schikken
En alle dingen waren plotseling weer goed
Zodra de schemer was gedaald
Was je niet langer meer verdwaald
Je hoefde daar geen druppel alcohol te drinken
Want grenadine zou je smaken als cognac
Je zag het haardvuur achter micaruitjes blinken
Er kwam een merel zitten zingen op het dak
En die paar mensen die je nooit hebt kunnen missen
Kwamen daar binnen met een lach op hun gezicht
Je zou je voortaan nooit meer in de weg vergissen
Je deed het boek van alle droefenissen dicht
Maar ach, de trein is doorgegaan
En kilometers daarvandaan

Willem Wilmink
(uit: "Op het spoor", uitgeverij Contact)


Uitzicht
Hoe dikwijls ik dit eendere traject
Heb afgelegd in de vergane jaren
Steeds voel ik de vervoering in mij varen
Wanneer de trein bij avondval vertrekt
Het land ligt met zijn voren en zijn aren
Windstil tot aan den einder uitgestrekt
Ik wilde dat ik alles zo perfect
Zo roerloos tot het einde toe kon bewaren
Maar niets van wat met goddelijk geduld
Op het bestaan bevochten werd hield stand
In alle jaren die mij zijn ontvlogen
En dit? Nog even, dan wordt ook dit land
Als alles wat wolmaakt was in mijn ogen
In nevel en in duisternis gehuld
Jean Pierre Rawie
(uit: "Op het spoor", uitgeverij Contact)



Trein
Jij spoort. Kan niet weg uit je baan
Kan niet eens aankomen waar je niet hoort
Kan niet eens een omweg maken
Pet af. Hoe vaak werd ik niet
Ontijdig door mij naar een plaats
Gevoerd waar ik niets had te vinden
Toch zou ik geen trein willen zijn

Anton Korteweg
(uit: "Op het spoor", uitgeverij Contact)


Man met verlopen dienstregeling
Hele landstreken niet langer bereikbaar
Doods glanzen lege rails in de zon
Het rangeerterrein zonder een enkele wagon
Verzaligd bladert hij op het verlaten perron
Mompelt de naam van ieder station
Het knooppunt van waaruit alles begon
Hij klampt zich aan de tabellen vast
Daarin heerst snelheid, aankomst en vertrek
Daarin zingt nog het trotse lied der bielzen

J. Bernlef
(uit: "Op het spoor", uitgeverij Contact)


"Slechts éénmaal heb ik u gezien.
Gij waart gezeten in een sneltrein
Die de trein waar ik mee reed, passeerde in volle vaart.
De kennismaking kon niet korter zijn".
Piet Paaltjes

Tot zover de gedichten…

De foto hierboven is trouwens gemaakt door mijn vaste "leverancier"
: freelance-fotografe Sally.

Trein en spot voorzichtig!

Met stomende groeten,
Uw Machinist